فارسی
نامه 26 - نامه به يكی از كارگزارانش زمانی كه او را برای جمع آوری زكات فرستاد
نامه 25
نحوه نمایش
وَ مِنْ عَهْد لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از پیمانهای آن حضرت است
اِلـى بَعْـضِ عُمّـالِهِ وَ قَدْ بَعَثَـهُ عَلَى الصَّدَقَـةِ
به یکی از کارگزارانش زمانی که او را برای جمع آوری زکات فرستاد
آمُرُهُ بِتَقْوَى اللّهِ فى سَرائِرِ اَمْرِهِ وَ خَفِيّاتِ عَمَلِهِ، حَيْثُ لا شَهيدَ
او را به تقوای الهی در امور پنهانی و کارهای مخفی دستور می دهم، آنجا که احدی جز خدا
غَيْرُهُ، وَ لا وَكيلَ دُونَهُ. وَ آمُرُهُ اَنْ لايَعْمَلَ بِشَىْء مِنْ طاعَةِ اللّهِ فيما
شاهد و کسی غیر او وکیل نیست. و او را فرمان می دهم که در آشکار چیزی از طاعت حق را بجای
ظَهَرَ فَيُخالِفَ اِلى غَيْرِهِ فيما اَسَرَّ. وَ مَنْ لَمْ يَخْتَلِفْ سِرُّهُ وَ عَلانِيَتُهُ،
نیاورد که در پنهان خلاف آن را انجام دهد. کسی که پنهان و آشکارش
وَ فِعْلُهُ وَ مَقالَتُهُ فَقَدْ اَدَّى الاَْمانَةَ، وَ اَخْلَصَ الْعِبادَةَ.
و گفتار و کردارش دوگونه نیست، امانت را ادا کرده، و عبادت خالصانه به جا آورده.
وَ آمُرُهُ اَنْ لايَجْبَهَهُمْ، وَ لا يَعْضَهَهُمْ، وَ لايَرْغَبَ عَنْهُمْ تَفَضُّلاً
و به او امر می کنم که مردم را نرنجاند، و آنان را دروغگو نشمارد، و محض اینکه امیر و حاکم است
بِالاِْمارَةِ عَلَيْهِمْ، فَاِنَّهُمُ الاِْخْوانُ فِى الدِّينِ، وَ الاَْعْوانُ عَلَى
از آنان روی نگرداند، چه اینکه آنان برادران دینی، و در استخراج حقوق
اسْتِخْراجِ الْحُقُوقِ.
یـار و مـددکـارنـد.
وَ اِنَّ لَكَ فى هذِهِ الصَّدَقَةِ نَصيباً مَفْرُوضاً، وَ حَقّاً مَعْلُوماً،
تو را در این زکات سهمی ثابت و حقّی معلوم
وَ شُرَكاءَ اَهْلَ مَسْكَنَة وَ ضُعَفاءَ ذَوى فاقَة، وَ اِنّا مُوَفُّوكَ حَقَّكَ،
و شریکانی از مستمندان و ناتوانانی بینوا هست، ما حق تو را به طور کامل می پردازیم،
فَوَفِّهِمْ حُقُوقَهُمْ، وَ اِلاّتَفْعَلْ فَاِنَّكَ مِنْ اَكْثَرِ النّاسِ خُصُوماً
تو هم باید حق آنان را تمام و کمال به آنان برسانی، که اگر این کار را انجام ندهی در قیامت بیشترین
يَوْمَ الْقِيامَةِ; وَ بُؤْساً لِمَنْ خَصْمُهُ عِنْدَاللّهِ الْفُقَراءُ وَ الْمَساكينُ
دشمن را خواهی داشت; و بدا به حال کسی که فقرا و مساکین و سائلان و محرومانِ از حق
وَ السّائِلُونَ وَ الْمَدْفُوعُونَ وَ الْغارِمُ وَ ابْنُ السَّبيلِ! وَ مَنِ اسْتَهانَ
و ورشکستگان و از راه ماندگانْ در پیشگاه خداوند شاکی و دشمن او باشند! و کسی که امانت را
بِالاَْمانَةِ وَ رَتَعَ فِى الْخِيانَةِ وَ لَمْ يُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دينَهُ عَنْها فَقَدْ اَحَلَّ
سبک شمارد، و به آن خیانت ورزد، جان و دینش را از آن پاک نکند خود را
بِنَفْسِهِ فِى الدُّنْيَا الذُّلَّ وَ الْخِزْىَ، وَ هُوَ فِى الاْخِرَةِ اَذَلُّ وَ اَخْزى.
در دنیا به ذلّت و خواری انداخته، و در آخرت خوارتر و رسواتر خواهد بود.
وَ اِنَّ اَعْظَمَ الْخِيانَةِ خِيانَةُ الاُْمَّةِ، وَ اَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الاَْئِمَّةِ.
و قطعاً بزرگترین خیانت، خیانت به ملّت، و رسواترین تقلّب تقلّب با پیشوایان اهل اسلام است.
والسَّلامُ.
والســـلام .
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
